วันพฤหัสบดีที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2554

3/3/2554

อีกาและนกพิราบ 
.The Crow and The pigeon ..


"กรู, กรู " นกพิราบนั้นส่วนมากจะมีชีวิตที่เป็นอยู่อย่างโชคดี ด้วยมีคนคอยดูแล และให้อาหารมันกินในทุก ๆ วัน ส่วนอีกานั้นหรือต้องหิวโหย และทำได้ก็แต่แค่เพียงหลั่งน้ำลาย แล้วเมียงมองดูสถานการณ์ในตอนนั้นอยู่อย่างนึกอิจฉา " ทำไมนกพิราบถึงมีคนคอยให้ อาหารอยู่เสมอ ๆนะ? " อีกามองดูบุคลิกภาพของตัวมันเองที่ดำสนิทไปทั้งตัวจากบ่อน้ำที่ ขังอยู่บนพื้น แล้วมันก็ได้พูดขึ้นว่า,,,,,


" ตอน นี้ ข้าเริ่มที่จะเข้าใจแล้วว่า ด้วยนกพิราบนั้นมันมีสีที่เป็นสีขาว แต่ตัวของข้านี่สิ มีสีที่ดำสนิทอาจดูแล้วว่าสกปรก เลยไม่มีใครที่อยากจะให้อาหารกินว่างั้น" อีกาเคยจำได้ว่า มันเคยได้เห็นคนขายแป้งขณะที่เขากำลังทำการขนแป้ง และที่ตัวของเขานั้นก็มักจะมีสีขาว อยู่ตลอดเวลาด้วยเศษแป้งที่ตกลงมา " มันเป็นความคิดที่ดีมาก ข้าจะต้องทาสีเพื่อทำให้ตัวของ ข้านั้นเป็นสีขาว แล้วไปเข้าพวกอยู่กับนกพิราบ " และเมื่อมันคิดได้ดังนั้นแล้ว ก็รีบบินไปที่ร้านขายแป้งในทันที


เมื่อ มาถึงที่หมายแล้ว มันได้เห็นว่าได้มีถุงแป้งวางอยู่ที่ตรงข้างหน้าร้าน มันได้กระโดดลงไป ในถุงแป้งนั้นทันที และก็ได้กลับกลายมาเป็นอีกาที่มีสีขาวบริสุทธิ์อย่างที่มันได้คิดเอาไว้ มันได้บินไปที่ในบริเวณที่มีนกพิราบอยู่ในทันที และยังได้เข้าร่วมกลุ่มกินอาหารด้วย อย่างหน้าตาเฉย แต่แล้วอยู่ ๆ ฝนก็เกิดตกลงมาอย่างกระทันหัน และทำให้แป้งที่ทาอยู่บนตัวของมันนั้น ต้องละลายไปกับสายฝนอย่างรวดเร็ว มันมีอันต้องกลับรูปร่างมาเป็นอีกาที่มีสีดำสนิทอย่างเดิม พวกนกพิราบมองสิ่งที่มัน ได้เห็นและพูดว่า " นั่นมันเป็นอีกาขี้ขโมย นี่ !"


" ไม่ว่าจะทาสีเพื่อลวงตาให้เป็นสีขาวด้วยแป้งยังไงๆ ก็ตามเถอะ ไม่นานสีมันก็จะ ต้องลอกออกจนได้ " พวกนกพิราบไล่จิกและผลักดันมันให้ออกไปจากฝูง อีกาจำใจต้องกลับไปเข้าฝูง ของมันอย่างเดิม แต่ว่า..พวกพ้องของมันได้ผลักดันให้มันไปอยู่ที่อื่น โดยได้พูดว่า " เจ้ามันชั่งโง่เขลาพยายามที่จะ ลวงตาว่าไม่ได้เป็นอีกา อยากจะเป็นนกพิราบสีขาว เพื่อเพียงที่จะได้กินอาหารเหล่านั้น แล้วตอนนี้ถ้าเจ้านึกอยากที่จะกลับมาเข้าฝูงอย่างเดิมแล้วละก็พวกเราไม่ ยินดี ที่จะรับเจ้าเป็นพวกพ้องได้อีกต่อไป "

วันจันทร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554






















บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 13 วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2554

อาจารย์ให้ฟังเพลงแล้วตอบคำถาม มีคำถามดังนี้
1. ในเพลงต้องการบอกอะไร
2.ฟังเพลงแล้วรู้สึกอย่างไร
เมื่อทำเสร็จแล้วอาจารย์ให้ส่งและให้กระดาษมาทำงานหัวข้อต่อไปมีคำถามดังนี้
1. การจัดสภาพแวดล้อมในห้องเรียนที่ส่งเสริมทักษะทางด้านภาษามีลักษณะอย่างไร
2.มุมที่ส่งเสริมทักษะทางภาษาควรเป็นอย่างไร

วันจันทร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2554

บันทึกครั้งที่ 12
อาจารย์ power point เรื่อง การจัดประสบการณ์ภาษาธรรมชาติพร้อมทั้งอธิบายเนื้อหาแต่ละตอนๆให้นักศึกษาเข้าใจและปฏิบัติตามและให้นักศึกษาแสดงความคิดเห็น ให้นักศึกษาเข้าใจมากยิ่งขึ้น นักศึกษาสามารถร่มแสดงความคิดเห็นได้

วันที่ 26 มกราคม 2554

บันทึกครั้งที่11
อาจารย์ให้ร้องเพลง ซึ่งมีดังต่อไปนี้ เพลงสวัสดี เพลงชื่อของเธอ เพลงแมงมุมลายตัวนั้น เพลงบ้านของฉัน เพลงอย่าทิ้ง เพลงตาและหู เพลงกระต่ายขาว เพลง hello เพลงบอกว่าน่ารักจัง และอาจารย์ให้แต่ละคนเขียนคำถอดรหัส แล้วให้เพื่อนทาย และอาจารย์ให้ทำกิจกรรมบานและหุบ และให้อ่านนิทาน และอาจารย์ให้ดู power point เกียวกับแนวคิดนักทฤษฎีต่างๆ

วันที่ 19 มกราคม 2553

บันทึกครั้งที่10
อาจารย์ให้นักศึกษาทำกิจกรรมร่วมกันในห้องซึ่งมีกิจกรรมดังนี้
1. คำคล้องจอง โดยให้แต่ละคน บอกคำของตนเองและให้เพื่อนต่อคำให้คล้องจองกับคำเดิม
2. ความรู้สึกอย่างไร โดยอาจารย์กำหนดสถานการณ์มาให้ เช่น นึกถึงอะไรแล้วมีความสุข นึกถึงอะไรเวลาเศร้า เป็นต้น และให้แต่ละคนบอกสถานการณ์ของตัวเองที่ทำให้ตนเองทำรู้สึกอย่างนั้นตามที่กำหนดมา
3.โครงสร้างครอบครัว โดยอาจารย์ให้วาดรูปแผนภูมิครอบครัวของตนเอง และเขียนชื่อบอกว่าบุคคลนั้นคืดใคร ชื่ออะไร
4.เขียนแล้วเล่าเรื่องต่อกัน โดยอาจารย์ให้แต่ละคนวาดรูปของตนเองและออกมายืนเรียงแถวกันทั้งห้อง จากนั้นคนแรกเล่ารูปของตนเอง และต่อกันไปเรื่่อยๆให้เป็นเรื่องราวเดียวกัน และคนสุดท้ายเล่าก็จบด้วยการปิดเรื่องทั้งหมดที่เล่ามา
5.พายกระซิบ โดยอาจารย์ให้เพื่อนคนหนึ่งในห้องออกไปดูประโยค แล้วนำมากระซิบต่อเพื่อนๆ จนถึงคนสุดท้าย และถามว่าประโยคนั้นคืออะไร
6.วาดไปเล่าไป โดยอาจารย์เล่าเรื่องให้ฟังและจากการเล่านั้นอาจารย์ได้วาดไปด้วยจนออกมาเป็นรูปแมลงเต่าทอง
หลังจากนั้นอาจารย์ได้สั่งงาน แต่เนื่องจากดิฉันไม่ได้มาเลยยังไม่ได้งาน
คัดลอกมาจาก ราฟีต้า หมายเก

วันที่ 12 มกราคม 2554

บันทึกครั้งที่9
อาจารย์ให้แบ่งกลุ่ม2-3คน เพื่อให้ออกไปทำท่าสำนวนและให้เพื่อนๆทาย กลุ่มของฉันทำสำนวนที่ว่า ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง เพื่อนก็ทามถูกด้วย บรรยากาศในห้องวันนั้นทุกคนสนุกมาก หลังจากนั้นอาจารย์ได้ตรวงานที่สั่งและบอกข้อดี ข้อเสียของงาน ซึ่งของฉันนั้น อาจารย์บอกว่าตัวหนังสือเล็กเกินไปและอ่านยาก เราจะต้องเป็นตัวอย่างให้กับเด็ก