วันพฤหัสบดีที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2554

3/3/2554

อีกาและนกพิราบ 
.The Crow and The pigeon ..


"กรู, กรู " นกพิราบนั้นส่วนมากจะมีชีวิตที่เป็นอยู่อย่างโชคดี ด้วยมีคนคอยดูแล และให้อาหารมันกินในทุก ๆ วัน ส่วนอีกานั้นหรือต้องหิวโหย และทำได้ก็แต่แค่เพียงหลั่งน้ำลาย แล้วเมียงมองดูสถานการณ์ในตอนนั้นอยู่อย่างนึกอิจฉา " ทำไมนกพิราบถึงมีคนคอยให้ อาหารอยู่เสมอ ๆนะ? " อีกามองดูบุคลิกภาพของตัวมันเองที่ดำสนิทไปทั้งตัวจากบ่อน้ำที่ ขังอยู่บนพื้น แล้วมันก็ได้พูดขึ้นว่า,,,,,


" ตอน นี้ ข้าเริ่มที่จะเข้าใจแล้วว่า ด้วยนกพิราบนั้นมันมีสีที่เป็นสีขาว แต่ตัวของข้านี่สิ มีสีที่ดำสนิทอาจดูแล้วว่าสกปรก เลยไม่มีใครที่อยากจะให้อาหารกินว่างั้น" อีกาเคยจำได้ว่า มันเคยได้เห็นคนขายแป้งขณะที่เขากำลังทำการขนแป้ง และที่ตัวของเขานั้นก็มักจะมีสีขาว อยู่ตลอดเวลาด้วยเศษแป้งที่ตกลงมา " มันเป็นความคิดที่ดีมาก ข้าจะต้องทาสีเพื่อทำให้ตัวของ ข้านั้นเป็นสีขาว แล้วไปเข้าพวกอยู่กับนกพิราบ " และเมื่อมันคิดได้ดังนั้นแล้ว ก็รีบบินไปที่ร้านขายแป้งในทันที


เมื่อ มาถึงที่หมายแล้ว มันได้เห็นว่าได้มีถุงแป้งวางอยู่ที่ตรงข้างหน้าร้าน มันได้กระโดดลงไป ในถุงแป้งนั้นทันที และก็ได้กลับกลายมาเป็นอีกาที่มีสีขาวบริสุทธิ์อย่างที่มันได้คิดเอาไว้ มันได้บินไปที่ในบริเวณที่มีนกพิราบอยู่ในทันที และยังได้เข้าร่วมกลุ่มกินอาหารด้วย อย่างหน้าตาเฉย แต่แล้วอยู่ ๆ ฝนก็เกิดตกลงมาอย่างกระทันหัน และทำให้แป้งที่ทาอยู่บนตัวของมันนั้น ต้องละลายไปกับสายฝนอย่างรวดเร็ว มันมีอันต้องกลับรูปร่างมาเป็นอีกาที่มีสีดำสนิทอย่างเดิม พวกนกพิราบมองสิ่งที่มัน ได้เห็นและพูดว่า " นั่นมันเป็นอีกาขี้ขโมย นี่ !"


" ไม่ว่าจะทาสีเพื่อลวงตาให้เป็นสีขาวด้วยแป้งยังไงๆ ก็ตามเถอะ ไม่นานสีมันก็จะ ต้องลอกออกจนได้ " พวกนกพิราบไล่จิกและผลักดันมันให้ออกไปจากฝูง อีกาจำใจต้องกลับไปเข้าฝูง ของมันอย่างเดิม แต่ว่า..พวกพ้องของมันได้ผลักดันให้มันไปอยู่ที่อื่น โดยได้พูดว่า " เจ้ามันชั่งโง่เขลาพยายามที่จะ ลวงตาว่าไม่ได้เป็นอีกา อยากจะเป็นนกพิราบสีขาว เพื่อเพียงที่จะได้กินอาหารเหล่านั้น แล้วตอนนี้ถ้าเจ้านึกอยากที่จะกลับมาเข้าฝูงอย่างเดิมแล้วละก็พวกเราไม่ ยินดี ที่จะรับเจ้าเป็นพวกพ้องได้อีกต่อไป "